Leven met huisgenoten

Wie mijn blog nauwkeurig bijhoudt, zal zich wel eens afvragen waar ik het geld vandaan haal om zo vaak te reizen en te eten in sterrenzaken. Hij is toch maar gewoon een leraar? Nu is het salaris een van de weinige dingen waarover een middelbare-schooldocent niet hoeft te klagen, maar toch vergt het wel dat ik hier en daar wat prioriteiten moet stellen. Zo woon ik bijvoorbeeld nog steeds op kamers. Al twaalf jaar moet ik het redden met huisgenoten met wie ik een keuken en een badkamer deel. 60% van die mensen spreekt geen Nederlands, maar meestal gaat dat goed. Ik heb mijn huis ook wel ooit gedeeld met een prostituee, een vieze oude man, mensen die ongevraagd mijn spullen gebruiken en daarna nooit meer afwassen… en in zo’n geval zul je maatregelen moeten nemen.

In Nijmegen woonde ik in een huis met een meisje bij wie elke avond andere mannen over de vloer kwamen. Regelmatig kwam ik ’s nachts thuis en ontmoette ik op de gang een onbekende bloterik, terwijl het rode licht uit de halfopenstaande deuropening kwam. Bewijzen dat ze zich ervoor liet betalen kan ik natuurlijk niet, maar het was op z’n minst een sloerie.

Op een dag was de  bril van de wc op een heel vreemde manier afgebroken. De huisbaas liet de monteur komen en die meldde dat er maar één mogelijke toedracht was van dit noodlottige ongeval: hier moeten twee mensen seks gehad hebben op het toilet. De huisbaas bracht het fijn bij ons allemaal in rekening. Wij als medebewoners wisten natuurlijk wel wie daar schuld aan had, dus besloten we haar in natura terug te pakken. We sloten onszelf op in de badkamer, pakten haar tandenborstel en hebben daar uitgebreid het toilet mee gepoetst. Vooral onder de randjes natuurlijk. Zij zal het zelf nooit in de gaten gehad hebben, maar wat hadden wij een lol daar in die badkamer.

Later, toen ik in Weert woonde, kwam er in de kamer naast mij een oude man te wonen. Met hem kreeg ik op een gegeven moment ruzie over de koelkast. Hij vond dat die standaard in de vriesstand moest staan, waardoor al mijn groenten voortdurend bevroren. Ik wilde de koelkast graag gewoon gebruiken als koelkast en niet als vriezer. We kwamen tot een compromis en stelden de koelkast af precies tussen onze wensen in. Alleen veranderde er niks. Mijn groenten bleven bevroren. Ik trok de keuken in om te onderzoeken waar het mankement zit. Wat bleek? Meneer had besloten zijn werkeloze leven te besteden aan het saboteren van de koelkast! Hij had het schijfje dat aangeeft hoe koud de koelkast is eruit gesloopt, een stukje verdraaid en teruggeplaatst, zodat ik niet in de gaten zou hebben dat hij toch zijn zin had gekregen! Er ontstond een spelletje: de stand werd bijna om het uur veranderd omdat wij tegen elkaar in begonnen te draaien. De oude man heeft daarna nooit meer een woord tegen mij gezegd.

De oude man begon ook te veranderen in een vieze oude man. Hij liet zijn baard staan, waarin regelmatig stukjes eten te bewonderen waren en stonk altijd naar bier, waarvan hij op een dag nogal wat wegwerkte. Onze koelkasten werden anders ingedeeld en ik ging hem met iemand anders delen, maar ik was nog niet tevreden. Die vent had onze afspraken geschonden en me op een vuile manier genept. Ik zocht naar een vergelijkbare genoegdoening als in Nijmegen. Een idee diende zich meteen aan. De douche zat namelijk weer eens verstopt. Wie op kamers woont, kent het wel: haren van het hele huis in het putje en niemand ruimt het op. Ik voelde me geroepen om het doucheputje eens goed uit te mesten. En wat is daarvoor het beste instrument? Juist! Een vork uit de bestekbak van de vieze oude man! Na gebruik droogdeppen met een papieren doekje en terug de bak in. Wederom iets waar hij zelf geen last van heeft gehad, maar waar ik mijn plezier toch heb gehad en waarop ik mijn wraakgevoelens heb kunnen botvieren!

Samen met mij in een huis wonen is gemakkelijk: ik ben nooit thuis, ruim mijn troep op (nou ja, in gedeelde ruimtes dan), maar als je mij iets flikt, dan loop je tegen de lamp, zonder dat je dat zelf doorhebt. Mijn eigen bestek en tandenborstel bewaar ik sindsdien overigens in mijn slaapkamer. Je weet nooit waar anderen het voor gebruiken…